در سال ۱۹۹۸، نویسنده برزیلی پائولو کوئیلو، کیمیاگر را به عنوان یک داستان تمثیلی منتشر کرد، داستانی که به معنای اهمیت اخلاقی بیشتر است. کوئیلو، که سال‌ها در تعقیب رویای خود سپری کرد، این داستان را نوشت تا فرآیندهای چالش برانگیز و در عین حال پرارزش دگرگونی را که جنبه ضروری زندگی است، کشف کند. در ادامه به بررسی مفهوم کتاب کیمیاگر می‌پردازیم، با افکار مثبت همراه باشید.
خلاصه کتاب
این رمان به دنبال سفر سانتیاگو، چوپان جوانی است که پس از رویاهای مکرر یافتن گنج در اهرام در زیر یک کلیسای متروکه، به مصر سفر می کند. سانتیاگو در سفرش با کیمیاگری دوست می شود که با او سفر می کند تا به سانتیاگو کمک کند خودش را پیدا کند. سفرهای او به مصر بازتاب بزرگتری از سفر او به سوی دگرگونی می‌شود، زیرا سانتیاگو هویت و پیوندهای خود را کشف می‌کند، در میان دیگر ایده‌های بزرگتری که به‌عنوان نمادها ارائه می‌شوند – افراد، اشیا، اعمال یا کلماتی که معنای عمیق‌تری را نشان می‌دهند که تعریف تحت اللفظی خود چیز نمادها ابزاری هستند که معمولاً در ادبیات برای ایجاد معنای زندگی بیشتر از آنچه در کتاب آمده است، استفاده می شود. بخش‌های زیر نگاهی دقیق‌تر به نمادگرایی کیمیاگر و اینکه چگونه این نمادها معنای بزرگی را برای دگرگونی سانتیاگو نشان می‌دهند، می‌اندازد.
گوسفند سانتیاگو در مفهوم کتاب کیمیاگر
سانتیاگو رویاهای مکرر یافتن گنج در یک ساختمان ویران را تجربه می کند. سانتیاگو پس از صحبت در این مورد با یک فالگیر، پیشگویی دریافت می کند که به او می گوید گنجی را در اهرام مصر خواهد یافت. سانتیاگو پس از پشت سر گذاشتن شغل چوپانی، گوسفندان خود را که دوستش دارد می فروشد تا هزینه سفر به مصر را بپردازد.
اگرچه او معتقد است که این برای او مفید خواهد بود، سانتیاگو در طول سفرش به کار خود به عنوان یک چوپان فکر می کند. اگرچه او گوسفندان خود را دوست داشت، اما مقدار کمی از آنها رنج می برد زیرا آنها بی قید و شرط به او اعتماد داشتند و فقط با انگیزه نیازهای اولیه (مانند آب و غذا) بودند، در حالی که او اهداف و خواسته های بزرگتری داشت. این انعکاس گوسفند را نشان می دهد تا نماد فروتنی و رضایت باشد. گوسفندان او از زندگی خود راضی هستند و نیازی به جستجوی چیزی بهتر از زندگی ندارند. اگرچه آنها نیازی به جستجوی چیزی بزرگتر ندارند، گوسفندها همچنین فرصت رشد را ندارند زیرا درک آنها از فرصت های ممکن محدود است.
زبان جهان در در کتاب
هنگامی که سانتیاگو به سفر خود می رود، او به دنبال کتاب خود به نام “افسانه شخصی” یا هدف زندگی خود می گردد. توضیح داده شده است که همه باید “افسانه شخصی” خود را پیدا کنند تا به رویاهای خود برسند. «افسانه شخصی» با استفاده از زبانی جهانی روایت می شود که روح جهان به آن صحبت می کند و به زبان جهان معروف است. این زبان برای همه درک می شود که جهان سعی می کند آنها را راهنمایی کند. با این حال، گوش دادن به خود شخص است. زبان جهان در کیمیاگر نشان دهنده ارتباط بیشتر انسان از طریق معنویت است. جستجوی سانتیاگو برای کتاب نشان می‌دهد که کسانی که دنیا و “افسانه شخصی” خود را نادیده می‌گیرند چگونه رنج می‌برند، در حالی که کسانی که به آن گوش می‌دهند به سمت تصمیم‌های درست هدایت می‌شوند.
کیمیاگری در مفهوم کتاب کیمیاگر
کیمیا شاخه ای از فلسفه طبیعی است که در قرون وسطی انجام می شد. قبل از شیمی، کیمیاگری یک عمل رایج یا دانش عملی بود که به منظور آشکار کردن اسرار طبیعت، به ویژه در مورد دگرگونی بود. کیمیاگران اغلب مواد را به مواد دیگر تبدیل می کردند، مانند تبدیل فلزات پایه (غیر خالص) به طلا. کیمیا نشان دهنده خلوص زندگی است زیرا مانند فلزات خالص، زندگی نمی تواند توسط نیروهای خارجی تغییر کند.
این عمل در سراسر رمان توسط مردان خردمندی که سانتیاگو ملاقات می کند نشان داده شده است. در سفر، او با مردی انگلیسی آشنا می‌شود که این مطالعه را توضیح می‌دهد، و همچنین کیمیاگری که این تمرین را نشان می‌دهد. سانتیاگو می بیند که این تمرین به سال ها مطالعه و آزمایش اختصاصی نیاز دارد، که سپس می تواند در زندگی اعمال شود. همانطور که سانتیاگو اهمیت صبر در رسیدن به رضایت را می‌آموزد، کیمیاگری در مفهوم کتاب کیمیاگر به معنای خودسازی اوست.
سخن پایانی مفهوم کتاب کیمیاگر
کیمیاگر یک کتاب کلاسیک با داستان عمیق، تامل برانگیز و نمادین است. این کتاب برخی از بهترین اصولی را که برای داشتن یک زندگی شادتر به انسان کمک می‌کند را به اشتراک می گذارد و سعی دارد در پس داستانی نمادین درس‌های بزرگی برای زندگی بهتر در اختیار خواننده قرار دهد.
