با خواندن کتاب من برین درمییابیم که در آموزههای ایران باستان، به ویژه در «سنت اولیه ایران»، روندی در طرز تفکر وجود داشت که حکیمانه ای چون جمشید و زرتشت در ایجاد آن مؤثر بودند. روشن است که پس از توسعه این آموزهها، حکمای بعدی این اصول را جزئی از محل آگاهی خود میدانستند، اگرچه در برخی دورهها دانش آنها به اجبار از دید عموم پنهان مانده بود. این آموزهها بر خلاف تفاوتی که در گذر زمان در ظاهر آنها رخ داده است، باعث از بین رفتن ویژگیهای خاص و مشترک آنها نشده است که غالباً از مهمترین نمونههای فلسفی در طول تاریخ اندیشه در ایران به شمار میرفته است. زیرا اصول به کار رفته در اصل این آموزهها، اگرچه در دوره های دیگر به گونههای مختلف بیان شده است، اما از نظر مضمون از یک منبع نشأت گرفته است که به دلیل تفاوت نمیتواند منجر به گسست در زنجیره تبارشناسی آنها شود. برای تهیه این کتاب میتوانید از طریق لینک اقدام فرمایید.
به طورکلی تبارشناسی مجموعهای از فنون تاریخی مورد استفاده در فلسفه است که ابتدا فریدریش نیچه فیلسوف آلمانی و سپس میشل فوکو فیلسوف پست مدرن فرانسوی در مطالعات خود به عنوان روش اصلی تحقیق مورد استفاده قرار دادند. در جایی که دیگران پیشرفت و جدیت پیدا می کنند، شجره نامه چیزی جز تکرار و بازی نمییابد و تاریخ گذشته بشریت را ثبت میکند تا ماهیت واقعی آهنگ شگفت انگیز پیشرفت و پیشرفت را آشکار کند. این علم عمق اندیشه اندیشمندان بزرگ را که سنت فرهنگی بشری مورد احترام و احترام هستند نادیده میگیرد، دشمن بزرگ از نظر تبارشناسی افلاطون است.
نه تنها مواجهه ایران با دنیای جدید، بلکه خاستگاه اصلی آن به شرایطی بر میگردد که به درستی در ایران شرایط امتناع از اندیشیدن نامیده شده است. زیرا با قرار گرفتن ایران در این وضعیت، افکار قشربندی پیوسته مانع از به رسمیت شناختن قلمروهای نظری جدید در ایران شده است. بنابراین، از آنجایی که مواد نظری در نظام سنت فاقد امکانات نظری جدید بود، در زمان مواجهه با تحولات دنیای جدید و شناخت نهادهای جدید، مواد نظری برای بیان نظریه راههای جدید، شکل جدیدی به دست نیاورد که به ساختار سیاسی و اجتماعی ایران ببخشد؛ چرا که سنت فکری متاخر ایران آنقدر در چنگال مفاهیم قدیمی محبوس شده بود که هر چشم انداز جدیدی را میتوان خطری بالقوه برای آن تلقی کرد.
درباره کتاب من برین اشراق بالذات (گفتار در نظام شناسی فلسفۀ ایرانی)
کتاب من برین که به گفتار دوم معروف است که پس از انتشار رساله «شناخت مفهوم ایران» منتشر شد و نویسنده به مباحثی پرداخت که بیش از پیش اهمیت یافته است. نویسنده در این کتاب کوشیده است با در نظر گرفتن بحران در جهان غرب، وضعیت تاریخی و بحران تفکر ایران را تبیین کند تا با پرداختن به این دو، به نتایج قابل قبولی در زمان حال دست یابد. البته از آنجایی که نگارنده توانسته در جلد اول به گوشههایی از بحران ایران اشاره کند، در این سطور سعی کرده است با پرداختن به بحران غرب و با شناختی که از این موضوع میتوان به آن دست یافت، آن را به اختصار بحران شناخت اهمیت هستی شناسی شرق فلسفی در ایران را توضیح دهد.
نقد و بررسیها
پاککردن فیلترهاهنوز بررسیای ثبت نشده است.