نویسنده کتاب آزادی مطبوعات در ایران از منظر حقوق بشر؛ ندا قاضی‌زاده می‌باشد که در این کتاب به مواردی اعم از تشریع جرائم علیه نظام و امنیت عمومی، اصلاح مطبوعات، انواع جرائم مطبوعاتی و همچنین روابط دولت و مطبوعات پرداخته است. در این بلاگ قصد داریم به معرفی کتاب آزادی مطبوعات در ایران از منظر حقوق بشر بپردازیم؛ لطفا تا انتهای این بلاگ همراه ما باشید.
معرفی کتاب آزادی مطبوعات در ایران از منظر حقوق بشر
امروزه مطبوعات در زندگی افراد نقش غیرقابل انکاری دارند که در واقع هر روز افراد جامعه امروزی به سوی مطبوعات، اطلاعات و … گرایش زیادی پیدا می‌کنند. از مهم‌ترین وظایف مطبوعات می‌توان به اطلاع رسانی مفید و دقیق به جامعه نیز اشاره نمود که از این طریق مردم را از تحولات و تغییرات دنیای اطراف آگاه می‌سازند و با تحلیل وضعیت ملی و بین‌المللی زمینه‌های قضاوت درست و سنجیده‌ای را برای افراد جامعه فراهم می‌آورند. به طور کل کتاب آزادی مطبوعات در ایران از منظر حقوق بشر، از دو فصل تشکیل شده است که هر فصل به دو مبحث می‌پردازد و موضوع به قدری واضح و روشن می‌باشد تا کسانی که از آن استفاده می‌کنند بتوانند به راحتی مفهوم آزادی مطوبعات را در حقوق ایران از منظر حقوق بشر درک کنند.
مطبوعات به عنوان رکن چهارم دموکراسی نقش زیادی در ایجاد تحولات مثبت در جامعه دارند. در واقع کارکرد رسانه‌های مکتوب حتی با ورود به عصر ارتباطات سریع پیدایش اینترنت و همینطور ماهواره‌ها نیز غیرقابل انکار می‌باشد. در حقیقت دولت‌هایی موفق‌تر هستند که با مطبوعات تعامل و همکاری بیشتری دارند البته به عبارتی مطبوعات آیینه‌ی تمام‌نمای جامعه به حساب می‌آیند. بسیاری از رخدادها و تمایلات افراد جامعه در دریچه‌ی نگاه مطبوعات منعکس می‌شود. به نظر شما آیا افراط و تفریط با نگاه سیاسی در کل ابعاد زندگی‌مان رسالت مطبوعاتی را که بر عهده داریم تحت‌الشعاع خود قرار داده است؟ متاسفانه بهتر است بگوییم که این مثال برای ما ایرانی‌ها صدق نمی‌کند و این عدم تعادل در لابه‌لای صفحات مطبوعات ما نیز به چشم می‌خورد. بنابراین بایستی یادمان باشد که رسالت مطبوعاتی یعنی انعکاس اخبار و رویدادها و همچنین تحلیل مسائل اجتماعی و اقتصادی یا حتی سیاسی بدون در نظر گرفتن طبقه‌ی خاص بایستی نقد کرد، نقدی سالم دور از اغراض شخصی یا جناحی، نباید بدون توجه به رسالت مطبوعاتی از کنار کاستی‌ها گذشت. بنابراین بهتر است بیشتر در گذشته شیوه برخورد با مطبوعات را بر پایه‌ی تعامل و همکاری قرار دهیم تا بتوانیم با به‌کارگیری از ظریفت جوانان خلاق و پویا مشکلات را بهتر بشناسیم و با نگاهی کارشناسانه جهت رفع رجوع آن‌ها اقدامات لازم به عمل آید.
در قسمتی از معرفی کتاب آزادی مطبوعات در ایران از منظر حقوق بشر می‌خوانیم:
رکن قانونی: رکن قانونی توهین مطبوعاتی در حقوق ایران، بند 9 ماده 6 و ماده 30 قانون مطبوعات می‌باشد. بند 9 ماده 6 قانوم مطبوعات، توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی که رحمت شرعی دارند (چه از طریق انتشار عکس یا کاریکاتور) و همینطور ماده 30 این قانون، انتشار هر مطلب شامل بر فحش و الفاظ رکیک یا نسبت‌هایی ناپسند و توهین آمیز و همچنین نظایر آن را نسبت به اشخاص ممنوع اعلام کرده است. در واقع ماده 608ق.م. ا نیز توهین به مردم، اعم از فحاشی و استعمال الفاظ رکیک و ماده 700 این قانون، (هجو اشخاص یا انتشار هجویه) را جرم شناخته است. البته در زیر مجموعه حد قذف به سبب ماده 145ق. م. ا، ( هر دشنامی که موجب اذیت شونده شود و دلالت بر قذف ننماید، مستوجب شلاق تا 74 ضربه می‌باشد).
سخن پایانی
در این بلاگ سعی کردیم به معرفی کتاب آزادی مطبوعات در ایران از منظر حقوق بشر بپردازیم. از شما تشکر می‌کنیم که تا انتهای این بلاگ همراه ما بودید. در این کتاب دو مبحث بررسی جرائم آزادی مطبوعات و همچنین بررسی جرائم مطبوعاتی و اطلاعاتی در حقوق ایران در مقایسه با سطح بین‌المللی از منظر حقوق بشر نوشته شده است. همچنین دوستان عزیزی که قصد مطالعه کتاب‌های بیشتری را دارند می‌توانند از طریق همین سایت (افکار مثبت) به راحتی کتاب مورد نظر خود را جستجو کنند و بخوانند.
