کتاب بررسی فقهی شاخص های مقام قاضی در اسلام

این کتاب علاوه بر شرایط قاضی به بررسی مواردی همچون مباحث مقدماتی در اسلام، نگرش اسلام در رابطه با دادرسی، رابطه دادرسی با وظایف دیگر رهبری، بررسی واژه قضا، نحوه انتصاب قاضی هنگام غیبت نزد شیعه و همینطور انتخاب قاضی در اهل سنت و حتی روش‌های اثبات ولایت آن پرداخته است. کتاب بررسی فقهی شاخص های مقام قاضی در اسلام به قلم مهدی شهرکی است که به خوبی جایگاه علم فقه را در دین اسلام شرح می‌دهد و پرسش‌های شما در این زمینه پاسخ می‌دهد. در صورتی که قصد مطالعه این کتاب مفید را دارید می‌توانید برای دانلود آن از طریق همین صفحه اقدام فرمایید.

درباره کتاب بررسی فقهی شاخص های مقام قاضی در اسلام

در مجموعه علوم اسلامی، علم فقه جایگاه بالایی دارد و در این علم فقیه به عنوان یک فرد رفیع محسوب می‌شود که آموزه‌های خود را با توجه به تمامی ظرایف افعالی به استخراج و تبیین احکام شعی می‌گذارد و رفتارهای انسانی را نیز با توجه به همین آموزه‌ها مورد بررسی قرار می‌دهد. علم فقه بسیار گسترده است و موضوعاتی را که شامل می‌شود، عبارتند از؛ سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، فردی، خانوادگی و غیره که دنیای انسان ها را از تولد تا مرگ در بر می‌گیرد.

از مسائلی که امور قضایی و نحوه حل‌وفصل دعاوی مردم است و واقعیت انکارناپذیر اجتماع بشری محسوب می‌شود، از جمله مسائلی عنوان می‌گردند که فقه اسلام به تفصیل آن پرداخته است و براساس جهان‌بینی خود نیز می‌تواند احکامی را بیان دارد که با نگرش و تکامل اجتماعی در یک راستا باشد و از سوی دیگر منجر به تحول در رشته‌های مختلف علوم اسلامی گردد.

بازگشت به هویت فطری و اسلامی تنها راه باقیمانده‌ای است که اسلام را از نو در ممکالک اسلامی زنده می‌کند و می‌تواند تفکرات شرقی و غربی را از این کشورهای وابسته دور نماید. برای ایجاد وحدت مجموعه‌ای از عوامل کمک‌کننده در میان مسلمانان وجود دارد. قرآن بدون هیچ تحریفی در زمینه احکام، صحابه راستین و سیره اهل بیت راهنما و چراغ راه ما انسان‌ها محسوب می‌شود.

در قسمتی از کتاب بررسی فقهی شاخص های مقام قاضی در اسلام می‌خوانیم:

در فقه شیعه اوصافی، مسائلی همچون بینایی، توانایی خواندن نوشتن و حافظه از لوازم ضروری برای قاضی محسوب شده‌اند و مورد بحث قرار گرفته‌اند. به عبارت دیگر این توانایی‌ها از شرایط مستقل برای قاضی در نظر گرفته می‌شود و عدل و علم نیز این سخن را گواه می‌دهند که نحوه طرح این موارد در کتب معمولا فقها دارای چند شرط باید باشند تا به عنوان قاضی مورد قبول واقع گردند.

در بیان شرایط قاضی علل این دوگانگی این است که نخستین شرط به طور مستقیم بر ادله اجتهادی تاثیر می‌گذارد و باید بر آیات تکیه داشته باشد. این در حالی است که اثبات گویا بودن قاضی منوط به اثبات آن مبنی بر شرعی بودن حکم به حق است. همچنین امکان دادن حکم به عدل امکان‌پذیر نخواهد بود، مگر اینکه قاضی به این اوصاف متصف شود.

قاضی غیرعادل بر همین اساس است که هرچند حکم شرعی نیز صادر کند، باز هم حکم او جایز نیست. این در حالی است که در نزد فقها که در قاضی بینایی را معتبر می‌دانند، قاضی نابینا اگر در شرایطی حکم دهد، حکمش جاری خواهد بود. به معنای دیگر اختلاف بر سر تشخیص مرافعات توسط قاضی است تا بتواند حکم شرعی را مطابق با احکام الهی صادر کند که در صورت برخورداری از نعمت بینایی و غیره این امکان‌پذیر می باشد.