کتاب بازبینی مطلق و مقید در قانون

این کتاب به بررسی نحوه استنباط بزرگان دینی از آیات و احکام می‌پردازد و چگونگی تفسیر آن‌ها از مراجع می‌پردازد. کتاب بازبینی مطلق و مقید در قانون به قلم مهدی کریمی و علی اکبر توکلی به خوبی مباحث مهمی همانند مطلق و مقید را مطرح می‌کند. علم اصول، رویکردی عملیاتی دارد و در خدمت علوم دیگر است؛ از این رو اطلاع از آن اهمیت زیادی خواهد داشت. در صورتی که می‌خواهید اطلاعات خود را در این حوزه افزایش دهید و به تحقیق و پژوهش در رابطه با آن بپردازید، مطالعه کتاب مذکور را به شما پیشنهاد می‌کنیم که برای دسترسی و دانلود آن می‌توانید از طریق همین صفحه و یا اپلیکیشن افکار مثبت اقدام فرمایید.

درباره کتاب بازبینی مطلق و مقید در قانون

علم اصول دارای رویکردی عملیاتی است و به عنوان علمی شناخته می‌شود که در خدمت علوم دیگر قرار دارد. مبحث مهم مطلق با این نگرش مطرح شده است و از مباحث پیچیده علم اصول به حساب می‌آید که در آیینه آیات الاحکام نیز مورد بررسی قرار گرفته است.

قانون‌گذار در لابه‌لای جملات و کلمات از مراد واقعی خود سخن می‌گوید. از سوی دیگر رسیدن مخاطب به مراد متکلم کاملا به نحوه استفاده از قواعد و اصول فن مربوط است. در صورتی که مستمع و مخاطب به این قواعد آشنا باشد، می‌تواند هدف متکلم را شناسایی کند.

در مواقعی هدف گوینده عام و در مواقع دیگر هدف وی خاص است که از دایره عمومیت افتاده و از سوی دیگر برخی از کلمات متکلم مطلق محسوب می‌شوند که شامل تمام افراد تحت خود می‌باشند. بیان احکام الهی در نزد راهنمایان دینی ما اهمیت بسیاری داشته است و این افراد مراجع اصلی دین را قرآن کریم معرفی کرده‌اند. از این رو آشنایی با جهان‌بینی قرآنی نیز در کنار آشنایی با زبان عربی و همینطور شناخت سبک قرآن کریم حائز اهمیت است. همانطور که می‌دانید، قرآن مجید به زبان عربی بوده و از قواعد پیروی می‌کند.

در قسمتی از کتاب بازبینی مطلق و مقید در قانون می‌خوانیم:

اطلاق در مواردی وجود دارد که لفظ مطلق از مصادیق برخوردار بوده و شمول و فراگیری در مقایسه با همه آن‌ها دارد. در اصل 167 آمده است که قانون اساسی می‌گوید، قاضی باید تلاش کند تا حکم هر دعوا در قوانین مدونه را پیدا نماید. در این مثال لفظ قاضی از هر قید و مطلقی عاری است و نسبت به تمام افراد خود شمول دارد.

در مواردی که مفهوم از حالات و صفات مختلفی برخوردار باشد، اطلاق احوالی نیز نسبت به تمام احوال خود شمول و فراگیری دارد، ولی نباید به هیچ یک از آن‌ها مقید شود. به عنوان مثال لفظ پدر در آیه شریفه «و بالوالدین احساناً» دارای افراد متعدد نیست، اما نسبت به صفات گوناگون وی گفته می‌شود و احوال مختلفی از قیبل پیری و جوانی را شامل خواهد شد.

در کتاب بازبینی مطلق و مقید آمده است که اطلاق ازمانی زمانی است که قید مطلق به قید زمان و دوره خاصی مقید نشود و تمام زمان‌ها را شامل گردد. در این زمان ممکن است که یک لفظ شامل افرادی یا احوالی شود. به عبارتی ممکن است که لفظ تمامی افراد را در بر بگیرد و به هیچ یک از این احوال مقید نباشد.

لفظ قاضی دارای هم احوالی است و اطلاق افرادی که در اسم جنس وجود دارد و ازمانی در اغلب اسامی وجود دارد. در قانون مدنی آمده است که تمامی سکنه ایران مطیع قوانین این کشور خواهند بود و تمامی سکنه عام است، با این حال اطلاع احوالی نسبت به حالات مختلف افراد دارد. تمامی سکنه این کشور در همه حالات مشمول این قوانین می‌شوند که شامل سن بلوغ با قبل و بعد از آن نیز خواهد شد.