کتاب بررسی شرط نامشروع ضمن عقد در حقوق ایران

در این کتاب در رابطه با آثار شرط نامشروع نسبت به قرارداد، مصادیق عملی شرط نامشروع در قراردادها، اثر شرط نامشروع نبست به طرفین قرارداد، شرط نامشروع در فقه مذاهب اسلامی و احکام کلی شرایط ضمن عقد صحبت شده است. کتاب بررسی شرط نامشروع ضمن عقد در حقوق ایران نوشته‌ی راضیه صالحی است که تفاوت شرط مشروع را از شروط نامشروع در میدان عمل به ما می‌شناساند. در این حالت امکان برخورداری از حمایت قانون‌گذار در موارد ضروری نیز فراهم می‌شود؛ چرا که تنها شروطی که مخالف قانون نباشند می‌توانند به حیات خود ادامه دهند و از سوی دیگر مورد حمایت قانون نیز قرار بگیرند. در صورتی که به مسائل این چنینی علاقه دارید و یا می‌خواهید اطلاعات بیشتری در زمینه شرط نامشروع و قوانین آن در حقوق ایران بدست آورید، مطالعه این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنیم. همچنین شما می‌توانید همین حالا درخواست خود را در سایت افکار مثبت ثبت کرده و مطالعه این کتاب ارزشمند را آغاز نمایید.

آشنایی با کتاب بررسی شرط نامشروع ضمن عقد در حقوق ایران

نکاح به عقدی گفته می‌شود که توسط آن زن و مرد قادر به دست در دست هم گذاشتن و تشکیل خانواده هستند. با وجود اینکه عقد نکاح از ایجاب و قبولی است که همانند سایر عقوب مرکب ایجاد شده است، اما اهمیت آن باعث می‌شود که از موارد دیگر ممتازتر جلوه کند. همچنین در کتاب بررسی شرط نامشروع ضمن عقد در حقوق ایران به تاثیر شرط نامشروع نیز پرداخته می‌شود که در در طی دو گفتار جداگانه آمده است که در گفتار اول، عقد نکاح و در گفتار دوم شرط عدم تزویج آورده شده است.

در این کتاب به نظرات فقها پرداخته شده است که بحث‌هایی را پیرامون شرط نامشروع و همینطور مخالفت کتاب و سنت با مصادیقی از این قبیل بیان می‌کند. شرط خیار در نکاح، شرط سکنی، شرط عدم نزوج و یا عدم خروج زوجه و شرط توارث یا عدم آن در این مبحث بررسی می‌شود.

لازم به ذکر است که درخواست‌کنندگان می‌توانند در عقد شروطی را درج کنند و در این شروط عدم تصرف برای مدت معلومی می‌تواند صحیح باشد. در چنین شرایطی هیچ‌گونه شرطی منافات با کتاب و سنت پیش نمی‌آید؛ چرا که مشروط به عنوان عدم تصرف تلقی می‌شود، نه عدم جواز تصرف.

کتاب بررسی شرط نامشروع ضمن عقد در حقوق ایران

در برخی از مواقع احکام از اموری شمرده می‌شوند که اختیار و تسلط از طریف شارع مقدس بر آن‌ها به صورت کامل در اختیار طرفین گذاشته شده است. در این حالت متعاقدین می‌توانند برخلاف آن توافق کنند و همانند اموال و حقوق بدست آمده، اختیار آن‌ها را به دست مالک دیگری بسپارند؛ چرا که مالک اصلی حق هرگونه تصرف را در آن‌ها دارد.

در کتاب بررسی شرط نامشروع ضمن عقد در حقوق ایران گفته شده است که قرارگیری خیار شرط در عقد نکاح درست نیست و به عنوان شائبه عبادت محسوب می‌شود. از سوی دیگر عقد نکاح از عقود معاوضی نیست و نمی‌توان خیار شرط را با آن ثابت دانست. از این رو در صورتی که شرط خیار در آن درج شود، این شرط باطل شمرده می‌گردد. در این کتاب به دلیل باطل بودن این شرط نیز پرداخته شده است که عقد نکاح را از عقود معوضی نمی‌داند تا امکان متضمن خیار شرط وجود داشته باشد. به علاوه، اندراج شرط خیار از وضعیتی که به واسطه شائبه در عباد در ضمن عقد نکاح موجود است را خارج می‌سازد.

برخی از فقها این شرط را در ضمن عقد نکاح باطل می‌دانند و از سوی دیگر عقد نکاح متضمن را نیز باطل تلقی می‌کنند. از این رو آنچه که رخ داده است، امری واحد شمرده می‌شود که نمی‌توان آن را صحیح دانست و شرط و عقد هر دو باطل اعلام می‌شود.