در انتظار گودو به زبان ساده نمایشنامه‌ای درباره‌ی هیچ است، درواقع روبرو شدن با هستی پوچ انسان. درباره‌ی خوش‌بینی درمان‌ناپذیرش، انتظار و ایمانش به وعده‌ی غذایی، روز خوب، یک منجی و قهرمانی برای سپری کردن کل روز از صبح تا شام. ما پیوسته به دنبال یک هدف و دلخوشی، هرچند بی معنی و پوچ، بر قطار روزها و لحظه‌ها سوار می‌شویم. در قسمت‌های بعدی به «نقد کتاب در انتظار گودو» می‌پردازیم.
نقد کتاب در انتظار گودو اثرساموئل بکت
دو مرد به نام‌های استراگون و ولادیمیر یکدیگر را نزدیک درختی خشکیده دیدار کرده و بر سر موضوعاتی مختلف باهم بحث می‌کنند و درنهایت متوجه می‌شوند که هردوی آن‌ها منتظر مردی به نام گودو هستند. با این حال مردی به نام پوتزو و برده‌اش، لاکی، وارد می‌شوند. پوتزو و ولادیمیر و استراگون مدتی باهم صحبت می‌کنند و در این مدت لاکی با «رقصیدن» و «فکر کردن» آن‌ها را سرگرم می‌نمایند؛ سپس پوتزو و لاکی می‌روند. بعد از رفتن آن‌ها پسری وارد می‌شود و می‌گوید که فرستاده‌ی گودو است او می‌فرماید که مثل اینکه آقای گودو امشب نمی‌آید؛ ولی فردا حتما می‌آید. ولادیمیر سعی می‌کند سوال‌هایی را درباره‌ی گودو از پسر بپرسد؛ اما او می‌رود. ولادیمیر و استراگون نیز تصمیم می‌گیرند که بروند؛ اما از جایشان تکان نمی‌خورند. روز بعد همه‌ی اتفاقات از نو تکرار می‌شوند. باز هم ولادیمیر و استراگون یکدیگر را ملاقات کردند؛ اما استراگون، دیدار دیروزش با ولادیمیر را به خاطر نمی‌آورد. پس از مدتی پوتزو و لاکی وارد می‌شوند؛ آن‌ها نیز دیدار دیروزشان را به خاطر نمی‌آورند. و داستان از این قرار می‌باشد که پوتزو نابینا شده و لاکی صرفا یک احمق است و شیطنت و بامزگی ندارد. گویی سال‌ها گذشته است و آن‌ها در انتظار گودو پیر و شکسته شده‌اند.
بررسی و نقد کتاب در انتظار گودو
این بخش از نقد کتاب در انتظار گودو به موضوعات عمیق‌تری می‌پردازیم، کتاب در انتظار گودو، نوشته‌ی ساموئل بکت در سال 1952 میلادی می‌باشد. حال و هوای اثر لحظه به لحظه عجیب و عجیب‌تر می‌شود؛ این ویژگی در کنار دیگر خصلت‌های آن، موجب خلق سبکی خاص شد و بدعت مهمی در تاریخ نمایشنامه نویسی جهان ایجاد کرد. در انتظار گودو نماینده‌ی جریان مهمی از نمایشنامه نویسی به نام تئاتر ابسورد می‌باشد. تئاتر ابسورد پیش از این نمایشنامه آغاز شده بود؛ اما این اثر توانست ابسورد را بر سر زبان‌ها بیندازد. طبق دایره‌المعارف بریتانیکا، تئاتر ابسورد عمدتا شامل آثاری از نویسندگان اروپایی و آمریکایی در برهه‌ی زمانی خاص، دهه 50 و اوایل 60 میلادی است که بر فلسفه‌ی آلبر کامو در نمایشنامه‌ی اسطوره‌ی سیزیف منطبق شده‌اند.
درباره ساموئل بکت
ساموئل بکت نمایشنامه نویس، رمان‌نویس و شاعری می‌باشد که در آثارش پوچی، طنز و تراژدی را درهم آمیخته است. بکت در خانواده‌ای مرفه و مذهبی (پروتستان) رشد یافت و تا اتمام تحصیلات دانشگاهی کارش را به عنوان استاد در داستان و نمایشنامه‌هایش که هنوز رگه‌های باور مذهبی در آثارش پیدا بود شروع کرد. او بعد از ترک قطعی محیط دانشگاه و مهاجرتش به پاریس، جدایی از مذهب را با اجرای «در انتظار گودو» منعکس می‌کند و در سال 1953 تماشاگران با اعلان جنگ شوک‌آور علیه خدا و مذهب روبرو می‌شود. بکت در آثار دیگرش هم با طنز تندی با اصول کاتولیک‌ها برخورد می‌کند. گفته شده است که بکت این تئاتر را سال 1953 در زندان سن‌کوئنتین کالیفرنیا به اجرا گذاشته و زندانیان با داستان و شخصیت‌های آن به شکل عمیقی همزادپنداری کردند.
سخن پایانی
در نهایت، نمایشنامه بکت را شاید بتوان یک «ضد تئاتر» نامید اما تئاتر قرن بیستم فرانسه که متاثر از دو جنگ جهانی اول و دوم می‌باشد دستخوش تحولاتی شد، و بارزترین آن‌ها به کنار نهادن و دگرگون کردن اصول نمایشی مرسوم تا به آن زمان بود. ساموئل بکت نیز بدون‌شک از نام‌آوران و مبتکران عرصه تئاتر آوانگارد است. برای دانلود و نقد کتاب در انتظار گودو می‌تونید از وب‌سایت افکار مثبت اقدام نمایید.
