معرفی کتاب فرزند خواندگی در حقوق ایران و اقلیتهای دین

نویسنده کتاب فرزند خواندگی در حقوق ایران و اقلیتهای دین، هادی خسروانی میباشد که به تحلیل و بررسی مفهوم فرزند خواندگی و رابطه حقوقی فرزند خواندگی و روابط حقوقی فرزند خواندگی در ایران و حقوق اقلیت، پرداخته است. در این بلاگ قصد داریم به معرفی کتاب فرزند خواندگی در حقوق ایران و اقلیتهای دین بپردازیم؛ لطفا تا انتهای این بلاگ همراه ما باشید.
معرفی کتاب فرزند خواندگی در حقوق ایران و اقلیتهای دین
در خصوص معرفی کتاب فرزند خواندگی در حقوق ایران و اقلیتهای دین بایستی بدانید که در نظام فقهي و حقوقي اسلام، نسب و تبار تنها از مسری ولادت شرعي ثابت ميشود و فرزند خواندگي سبب جريان آثار فقهي و حقوقي فرزند بودن که شامل شایستگی ارث و حرمت نکاح بين فرزند خوانده با پدرخوانده و مادرخوانده نيست. مردم در هنگام جاهليت و صدر اسلام، فرزند خوانده را در حکم فرزند واقعي ميدانسته و آثار آن را جاري ميکردند و ازدواج پدرخوانده يا مادرخوانده با فرزند خوانده وجود نداشته است. شريعت اسلام نهاد فرزند خواندگي را با آن توسعه و شمول به رسميت نشناخته و با صراحت گفته است که پسرخواندهها پسر واقعي نيستند. براساس فقه اسلامی فرزند خواندگی پذیرفته نیست. مع الوصف نگرش به ایتام و کودکان بیسرپرست مقبول شارع است. لذا قانون داخلی ایران بجز برای اقلیتهای مذهبی، فرزند خواندگی را به رسمیت نشناخته و نهاد و بنیانی مستقل را به عنوان سرپرستی کودکان بدون سرپرست ایجاد کرده است. این قوانین و مقررات تا حد بسیار زیادی با مقررات کنوانسیون حقوق کودک در مورد فرزند خواندگی هماهنگ است. با تحلیل و بررسی قوانین حقوقی این نتیجه حاصل میشود که در نظام حقوقی اسلام نسب و اصل منحصرا از طریق ولادت مشروع ایجاد میشود و رابطه واقعی فقط در نسب خونی وجود دارد، رابطه فرزند خواندگی، حقیقی نیست. در نهایت طفل به شیوه مجازی به خانواده پذیرنده منتسب میگردد.
در قانون مدنی ایران به اقتفا از فقه اسلامی فرزند خواندگی به رسمیت شناخته نشده و تا اواخر سال ۱۳۵۳ جایگاه قانونی نداشت؛ اما با توجه و نگرش به لزوم حمایت از اطفال بیسرپرست در این سال قانونی با موضوع (حمایت از اطفال بیسرپرست) تصویب گشت؛ لیکن بعد از گذشت سالها قانون جدید مصوب ۱۳۹۲ با عنوان (قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست) برگی جدید در این باب باز نمود و از یک سری محدودیتهای موجود بر سر راه این مسئله گذر کرد و به سمتی حرکت نمود که تلاش بر آن دارد که چتری حمایتی بر آینده ایتام و کودکان و نوجوانان بیسرپرست بگستراند. منظور پژوهش حاضر بررسی و تحلیل تطبیقی احکام مرتبط به فرزند خواندگی در فقه اسلامی و حقوق ایران بپردازد. با توجه و نگرش به نتایج پژوهش حاضر تعیین شد که پذیرش فرزند از جانب خانوادههایی که به دلایلی صاحب فرزند نمیشوند هیچگونه رابطه نسبی ایجاد نمیکند و به این ترتیب حکم مسائلی همچون محرمیت فرزند خوانده، نفقه، ارث بری و غیره روشن میشود.
در کتاب فرزند خواندگی در حقوق ایران و اقلیتهای دین به موارد زیر پرداخته است:
همانطور که میدانید این امر در طول تاریخ حقوق، سابقه بسیار طولانی دارد و در ادوار مختلف و گوناگون غربی با آثار متفاوت پذیرفته شده است. در ایران با وجود سابقه پذیرش این نهاد و بنیان در دوران حکومت ساسانیان و اعتبار آن در نزد زرتشتیان، با نفوذ اسلام منسوخ گردید ولی به علل فواید فردی و اجتماعی و نیاز مبرم جامعه و استقرار عدالت و حمایت از اطفال بدون سرپرست تحت عنوان (سرپرستی اطفال بدون سرپرست) با آثار حقوقی مشخصی احیا گردیده است. در این کتاب به وضعیت فرزند خواندگی در نظام حقوقی ایران با تاکید بر حقوق اقلیتها پرداخته شده است. فرزند خواندگی عبارت است از اعطای سرپرستی کودکان بدون سرپرست شناخته شده تحت سرپرستی سازمان بهزیستی به خانوادههای متقاضی که واجدالشرایط قانون جاری حمایت از کودکان بیسرپرست باشند. کودکانی به فرزندی سپرده خواهند شد که والدین یا جد پدری آنها، شناخته شده نباشد.
سخن پایانی
در این بلاگ به معرفی کتاب فرزند خواندگی در حقوق ایران و اقلیتهای دین پرداختیم و به تحلیل و بررسی مفهوم فرزند خواندگی و رابطه حقوقی فرزند خواندگی و روابط حقوقی فرزند خواندگی در ایران و حقوق اقلیت اشاره نمودیم. از شما تشکر میکنیم که تا انتهای این بلاگ همراه ما بودید؛ شما عزیزان میتوانید کتابهای جدید و مورد نظر خود را از طریق همین سایت (افکار مثبت) به راحتی تهیه و دانلود نمایید. برای دانلود و مطالعه رایگان آثار کلاسیک، پیشنهاد میکنیم به Project Gutenberg مراجعه کنید.