نویسنده‌ی کتاب تابعیت مضاعف؛ آریا عزیزی می‌باشد که او در این کتاب به مبحث‌هایی همچون مدیریت صحیح پدیده چند تابعیتی، حقوق و تکالیف شهروندان دارای تابعیت مضاعف، مشکلات عمده و اساسی بحث تابعیت مضاعف و… پرداخته است. در این بلاگ قصد داریم به معرفی کتاب تابعیت مضاعف بپردازیم؛ لطفا تا انتهای این بلاگ همراه ما باشید.
معرفی کتاب تابعیت مضاعف
تابعیت به اصطلاحی در حقوق بین‌الملل خصوصی به معنای عضویت فرد در جمعیت تشکیل دهنده‌ی دولت، گفته می‌شود. همچنین تابعیت در کلمه به معنای فرمانبردار بودن و پیرو بودن است و معمولا تابع به کسی گفته می‌شود که عضو جمعیت اصلی یک دولت باشد و اگر شخصی عضو این جمعیت نباشد اما مقیم سرزمین آن دولت باشد غیرخودی یا بیگانه است. در واقع تابعیت نشان دهنده‌ی یک ارتباط سیاسی حقوقی و معنوی هر فرد حقیقی یا حقوقی با دولتی معین و مشخص است و مرکز حقوق و تکالیف شخص قلمداد می‌شود. هدف از دولت شخصیت حقوقی مستقلی است که از چهار عنصر جمعیت، سرزمین، حکومت و حاکمیت مستقل تشکیل شده که از نظر بین‌المللی دولت‌های دیگر به رسمیت شناخته شده است. تابعیت رابطه‌ای سیاسی محسوب می‌شود؛ زیرا از حاکمیت دولت ناشی می‌شود و شرایط سیاسی شخص را با التزام به وفاداری و اطاعت از قانون‌های دولت معین و مشخص می‌کند که این التزام به ازای حمایت دولت از فرد می‌باشد که رابطه‌ای حقوقی محسوب می‌شود؛ زیرا در نظام بین‌المللی و داخلی آثار حقوقی دارد و رابطه‌ای معنوی است که اتباع کشور را از جهت اهداف مشترک به یک دولت پیوند می‌زند و ارتباطی به زمان و مکان معینی ندارد.
مرکز پیدایش تابعیت تعدد دولت‌ها می‌باشد که به همراه تحول دولت و مفهوم و درک آن در طول تاریخ و به تناسب انواع حاکمیت و جایگاه مردم در دولت‌ها تابعیت هم تغییر پیدا کرده است. ممکن است دولت‌ها ملاک و معیارهای متفاوت و مختلفی برای مشخص کردن اتباع خود داشته باشند. ملاک و معیارهای تابعیت در زمان و مکان مختلف شامل: بومی بودن پیروی از آیین رسمی اقامتگاه قومیت و اطاعت از حاکم در قرن جدید و به طور خاص در قرن سیزدهم/ نوزدهم با تحول مفهوم دولت و تببین ارتباط دولت تمامی مردم در اروپا ملاک و معیار عضویت در جمعیت تشکیل دهنده‌ی دولت جانشین معیارهای سابق شده است.
در زبان فارسی کلمه‌ی تابعیت و مشتقات آن تا قرن دوازدهم فقط به معنی لغوی آن به کار گرفته می‌شد و از مردم ایران به خصوص در روابط‌های خارجی با موضوع (رعایای ایران) صحبت می‌شد که اکثرا اصطلاحی بود که مربوط به حق و حقوق داخلی و رابطه‌ی دولت و مردم به خصوص در مفهوم گذشته دولت؛ که البته برای اولین بار در فصل منضمه‌ی عهدنامه‌ای در عنوان تابعیت که بین نادرشاه افشار و سلطان محمدخان اول عثمانی منعقد گردید.
در قسمتی از کتاب تابعیت مضاعف به موارد زیر اشاره شده است:
تعدادی از موافقت‌نامه‌های چند جانبه جهانی تا موافقت‌نامه‌های منطقه‌ای و موافقت‌نامه‌های دو جانبه آغاز شده است که به برخی از مسئله‌های خاص و ویژه که شامل خدمت نظام وظیفه افراد با تابعیت مضاعف می‌پردازد. در خصوص معرفی کتاب تابعیت مضاعف بایستی گفته شود که مهم‌ترین مفاد این پروتکل مواد یک و دو می‌باشند:
ماده 1: شخصی که دارای دو یا تعدادی تابعیت است که معمولا در یکی از کشورهایی که تابعیتش را داشته باشد و بالاترین ارتباط را با آن دولت دارد، اقامت داشته و از اکثر تعهدات خدمت سربازی در آن کشور یا سایر کشورهای دیگر معاف خواهد بود.
ماده 2: اگر شخصی دارای تابعیت یک یا دو دولت باشد و طبق قوانین هر یک از این دولت‌ها حق داشته باشند که بعد از رسیدن به سن قانونی یا همچنین رسیدن به سن بلوغ، تابعیت کشور خود را ترک و خارج بشود.
سخن پایانی
در این بلاگ به معرفی کتاب تابعیت مضاعف پرداختیم و به مبحث‌هایی همچون مدیریت صحیح پدیده چند تابعیتی، حقوق و تکالیف شهروندان دارای تابعیت مضاعف، مشکلات عمده و اساسی بحث تابعیت مضاعف اشاره کردیم. از شما تشکر می‌کنیم که تا انتهای این بلاگ همراه ما بودید؛ همچنین شما عزیزان می‌توانید کتاب‌های جدید و مورد نظر خود را از طریق همین سایت (افکار مثبت) به راحتی تهیه و دانلود نمایید.
