در این مقاله قصد داریم به معرفی کتاب بیشعوری بپردازیم. این اثر خاویر کرمنت یکی از آثار پرمخاطب و جنجالی است که با زبانی طنزآمیز و در عین حال تلخ، به بررسی یکی از معضلات رفتاری انسان‌ها، یعنی بیشعوری، می‌پردازد. این کتاب که نخستین بار در سال 1990 منتشر شد، به مرور به یک اثر پرفروش و محبوب در میان خوانندگان تبدیل شد. نویسنده در این کتاب سعی دارد مفهوم بیشعوری را به عنوان یک بیماری اجتماعی معرفی کند و نشان دهد که چگونه این رفتار مخرب، که گاهی افراد به آن آگاه نیستند، می‌تواند به دیگران و به خود فرد آسیب‌های جدی وارد کند.

درباره کتاب بیشعوری

کرمنت در کتاب خود بیشعوری را به عنوان نوعی حالت رفتاری تعریف می‌کند که در آن افراد به طور عمدی یا غیر عمدی به حقوق دیگران احترام نمی‌گذارند و به نوعی خودمحور و ناپسند رفتار می‌کنند. به عبارتی بیشعوری به نوعی نادانی نیست، بلکه به عقیده نویسنده، افرادی که بیشعور هستند معمولاً دارای هوش و توانایی‌های فکری بالایی هستند، اما از این قابلیت‌ها در جهت خودخواهی و زورگویی استفاده می‌کنند. این افراد به دیگران بی‌اعتنا هستند و توجهی به تأثیر منفی رفتارهای خود بر دیگران ندارند. همچنین به باور کرمنت، بیشعوری نه تنها یک مشکل فردی بلکه یک مشکل اجتماعی است. او ادعا دارد که این رفتار می‌تواند به صورت‌های مختلفی در میان مردم و جوامع بروز کند، از رفتارهای روزمره گرفته تا سیاست‌های کلان. او بیشعوری را یک بیماری همه‌گیر می‌داند که اگر درمان نشود، می‌تواند به سرعت گسترش یابد و موجب تخریب روابط انسانی و جوامع شود.

برداشت‌هایی از کتاب بیشعوری

یکی از نکات برجسته در معرفی کتاب بیشعوری، طبقه‌بندی مختلف این حالت رفتاری است. کرمنت بیشعوری را به دسته‌های مختلف تقسیم می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه این رفتار در افراد و موقعیت‌های مختلف می‌تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، او از اصطلاحاتی مانند بیشعورهای کاری یا بیشعورهای خانوادگی استفاده می‌کند تا نشان دهد این رفتار در همه جنبه‌های زندگی می‌تواند رخ دهد .بیشعورهای کاری افرادی هستند که در محیط کار خود رفتارهای زورگویانه و غیرمنصفانه از خود نشان می‌دهند. این افراد ممکن است به همکاران خود بی‌احترامی کنند، خود را بالاتر از دیگران بدانند و به نوعی فرهنگ سازمانی را تخریب کنند. از سوی دیگر، بیشعورهای خانوادگی افرادی هستند که در محیط خانواده رفتارهایی خودمحورانه از خود نشان می‌دهند و باعث ایجاد تنش‌ها و مشکلات در روابط خانوادگی می‌شوند.

راه‌های درمان بیشعوری یکی از جنبه‌های قابل توجه در معرفی کتاب بیشعوری است. کرمنت معتقد است که بیشعوری قابل درمان است، اما به شرطی که فرد به بیشعور بودن خود پی ببرد و بخواهد تغییر کند. علاوه بر آن او تأکید می‌کند که آگاهی از این مشکل و پذیرش آن اولین قدم برای درمان است. نویسنده با طنزی تلخ اشاره می‌کند که بسیاری از افراد بیشعور به دلیل خودمحوری و عدم توانایی در پذیرش اشتباهات خود، هرگز به مرحله‌ای نمی‌رسند که بتوانند تغییر کنند.

سخن پایانی

کرمنت با معرفی کتاب بیشعوری به این نکته اشاره می‌کند که بیشعوری به نوعی بیماری مزمن است که نیاز به توجه و تلاش مستمر دارد. افرادی که موفق به تغییر رفتارهای خود می‌شوند، باید به طور دائمی مراقب باشند تا دوباره به رفتارهای ناپسند و خودخواهانه بازنگردند. کرمنت راهکارهایی مانند خودآگاهی، افزایش همدلی و تلاش برای درک احساسات دیگران را به عنوان روش‌هایی برای مقابله با بیشعوری مطرح می‌کند.